عدالت و اصلاح
صادقانه بنده اطلاعی از فروش صندلیهای دانشگاههای برتر ندارم فقط چندباری برای خودم پیامک آمده مثلا رتبه دورقمی 300 میلیون تومان به فروش میرسد در هرصورت معتقدم این صندلیها در تصاحب دانش آموزان خانوادههای پولدار است. مشخصا دانش آموزی که یک خانواده برخوردار و پولدار دارد از همان ابتدایی مدرسه خوب (مفید، غیرانتفاعی و…) میرود، معلم خصوصی میگیرد، کلاس کنکور شرکت میکند، توانایی خود را ارتقا میدهد و طبیعتا دانشگاه خوب هم قبول میشود. در این شرایط مشخص است دانش آموزی که خانواده پولدار ندارد، نمیتواند با همسالان خود رقابت کند و توانایی رقابت با دانش آموز یک خانواده پولدار را ندارد درنتیجه وارد دانشگاههای فرعی و آزاد میشود بنابراین اینجاست که حاکمیت باید ورود پیدا کند چون حکومت مامور به عدالت است. حکومت باید مدارس دولتی را به اندازهای تقویت کند که کیفیت آموزش در آن بالا رود درواقع سطح آموزش در تمام مدارس باید به حدی برسد که یک دانش آموز مدرسه دولتی بتواند با دانش آموز غیرانتفاعی هم رقابت کند. حکومت موظف به برقراری عدالت است، فاصله بین اغنیاء و ضعفا را حکومت باید پر کند نه مردم اگر مردم را به حال خود رها کنیم معلوم است که این شکاف روز به روز بیشتر میشود تا موقعی که کیان نظام آموزشی از هم میپاشد.
البته نمیتوان گفت این قاعده برای تمام دانش آموزان صدق میکند چون بسیاری از خانوادهها هستند که بسیار پولدارند و امکانات آموزشی فراوانی برای فرزندشان فراهم میکنند اما دانش آموز توانایی ادامه تحصیل را ندارد و وارد دانشگاه نمیشود بنابراین نمیتوان گفت همه دانشجویان دانشگاههای برتر مانند دانشگاه تهران، علامه طباطبایی و… از خانوادههای پولدار و متمولی هستند.
برخلاف برخی افراد، بنده با مدرسه غیرانتفاعی موافق هستم و معتقدم اگر کسی پول دارد و میتواند بچه خود را مدرسه خوب بفرستد، باید حتما این کار را کند حداقل پول دولت خرج اقشار نیازمند شود تا دانش آموزانی که واقعا تمکن مالی ندارند بتوانند از امکانات آموزشی بهره ببرند. یک ایراد دیگری که در کشور ما وجود دارد این است عدالت در سرزمین ایران نیست. ما تمام ظرفیتهای علمی، آموزشی، فرهنگی و … را متراکم در تهران کردهایم بنابراین پس بچه شهرستانی در کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، لرستان، ایلام، خوزستان و… امکانات خوب آموزشی در دسترس ندارد به عبارتی سرزمین ما نیز دچار بیعدالتی شده است طبیعیست وقتی همه امکانات خوب در تهران جمع شود نتیجه این است که دانشگاه آزاد تهران در مقام بالاتری از دانشگاه ملی کرمانشاه قرار میگیرد. به نظرم عدم عدالت آموزشی شکاف طبقاتی را هر روز بیشتر و بیشتر میکند و این نتیجهای جز عقب افتادن دانش آموزان از رقابت سالم ندارد.
به اعتقاد من دانشجویانی روی صندلیهای دانشگاههای برتر نشستهاند که از دهک اول و دوم جامعه هستند به عبارتی اغلب آنان که داراتر هستند بچههایشان دانشگاههای تراز یک قبول میشوند. همانطور که اشاره کردم چون در اقشار عدالت وجود ندارد در آموزش هم عدالت نیست. اگر فاصله دهکهای 1 تا 10 اینقدر زیاد نبود قاعدتا با این شرایط روبه رو نمیشدیم.
نکته دیگری که لازم است اشاره کنم این است کیفیت دانشگاههای برتر ایران در مقایسه با دانشگاههای خارج از کشور بسیار پایین است به عبارتی میتوان گفت دانشجویانی که در دانشگاههای خوب درس میخوانند صندلی دانشگاههای خوب خارج از کشور را رزرو میکنند چون استعداد دارند و میخواهند در رشته تحصیلی خود پیشرفت کنند.
درنهایت باید بگویم اگر عدالت به درستی در کشور توزیع نشود، امیدی به اصلاح هیچ موضوعی از جمله بهداشت، درمان، آموزش، مسکن، خودرو، پوشاک و… نیست. باید در سراسر سرزمینمان عدالت وجود داشته باشد، فرصت رقابت به مردم داده شود مسئول فراهم کردن عدالت هم کسی جز حاکمیت نیست. مادامی که حکومت همتی برای اجرای عدالت نداشته باشد پرداختن به هرکدام از این موضوعات خارج از عقل انسان است.
*جامعهشناس
با نویسنده در اینجا، بیشتر آشنا شوید
(نظرات مطرح شده در گفت وگو، دیدگاه توداک نیست و صرفا برای تضارب آرا، بازتاب داده شده است)
تولید شده در تحریریه toudak.ir
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0