رخوت در کسوت| سیاست‌های اشتباه شرایط را در عرصه پوشش بدتر می‌کند

افسر افشار نادری، ادامه داد: کشوری اعلام می‌کند کمونیست است و برای همه لباس متحدالشکل دارد که این امر برای آن جامعه قابل پذیرش است که زن و مرد در کشور کمونیست یک لباس می‌پوشند. اما وقتی کشوری می‌گوید که کمونیست نیست و در بسیاری موارد نیز ادعا می‌کند که آزادی‌خواه است، وقتی برای کسی تعیین تکلیف کند که چه چیزی بپوشد ولی برای خانواده یا فرزندان دیگران آزاد باشد که هر پوششی می‌خواهد داشته باشد، سنگ روی سنگ بند نمی شود. فلذا هیچ جامعه‌ای چنین تبعیضی را نمی‌پذیرد.

نادری براین باور است که فرض بر این می‌گیریم که جامعه ایدئولوژیکی هستیم و به پوشش حساس هستیم. سیاست‌هایی که در زمینه پوشش اتخاذ کردند سیاست‌های درستی نبوده است. سیاست‌هایی کاملا اشتباه بوده است که در خیابان مردم را وادار می کنند چیزی که آنها می‌خواهند بپوشند. در حالی که باید از کودکی و با باور آنها شروع کنند به فرهنگ سازی. متاسفانه سیاست‌هایی که در این زمینه تدوین و اجرا شد درست نبود.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: اگر در پوشاک می‌خواستند محدودیتی قرار دهند یا الگویی ارائه دهند الگوی درستی ارائه نشد و محدودیت‌ها قابل قبول نبود. همه این موارد باعث شد، با سیاست زور و غلطی که اتخاذ کردند، بسیاری از مردم با عنوان حجاب زاویه پیدا کنند. تمام اینها باعث شد در زمینه‌های دیگر که مردم در جامعه رضایت نداشتند دست به دست هم دهد تا یکباره نسبت به موضوع پوشش عکس‌العمل نشان دهند.

وی درباره عملکرد حاکمیت در خصوص پوشش گفت: دقیقا سیاست‌ها، سیاست اجبار بود که هیچ کسی نمی‌پذیرد که به درباره امر شخصی به او تذکر داده شود. پوشاک همانند خوراک است که نمی شود به شما بگویند این را نخورید و آن را بخورید. مسلما شما می‌گویید من هر چه بخواهم می‌خورم و نمی‌پذیرد این وضعیت را انسانی که آزاده است.

نادری همچنین اظهار کرد: مسلما حاکمیت باید اشتباهات خود را جبران کند. در این زمینه اجازه دهد هر کسی آنطور که می‌خواهد پوشش داشته باشد. منتهی در حدی باشد که بپذیریم در یک جامعه دینی زندگی می کنیم و یکسری شرایط را رعایت کنیم. کسانی که حجاب دارند هم به این امر مقید هستند که باید آزادانه پوشش هر کسی انتخاب شود. باید آزادی در این زمینه وجود داشته باشد تا مردم از این بابت مشکلی با نظام نداشته باشند.

او در ادامه بیان کرد: جامعه در حال حاضر پذیرای چیزی جز این موضوع یعنی آزادی در پوشش ندارد. سیاست‌گذار باید در مورد خواسته های خود طوری اقدام کند که جامعه آن را پذیرا باشد. اینکه من آقایان را مجبور کنم همگی کت و شلوار بپوشند آیا قبول می‌کنند؟ مسلما نمی‌پذیرند، برای بانوان هم همینطور است. باید رویه‌هایی اتخاذ شود که با شکست مواجه نشود.

این استاد دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: نباید در امر پوشش دخالت شود مگر موضوع مرتبط به مدارس باشد که در همه جای دنیا لباس فرم می‌پوشند. حتی در محل کار و اداره ممکن است با فرم‌های مخصوص آن محیط لباس بپوشند که این موضوع قابل قبول است. ولی باید اجبار را برای کسی که در خیابان، مراکز خرید و … حضور می یابد، بردارند. حاکمیت باید در این زمینه، از جایی که جامعه در حال حاضر می پذیرد شروع کند و به تدریج به جاهای بهتری که هر دو طرف رضایت دارند ختم شود که امیدوارم این اتفاق بیفتد.

تولید شده در toudak.ir