مدیر پگاه: سود صنایع لبنیات تنها در انبوه تولید است/اختیاردار قیمت نیستیم

در حالیکه مسئولین دولت و مجلس از بهبود شاخص‌های اقتصادی سخن به میان می‌آورند اما مردم از گرانی و افزایش قیمت اجناس صحبت می‌کنند. با اینکه تورم از مهر 1400 روند نزولی به خودش گرفته است، علت افزایش قیمت محصولات که مردم را ناراضی ساخته است چیست؟ پیش از آنکه به بیان دلایل افزایش قیمت و گرانی‌ها بپردازیم، به تفاوت تورم و گرانی نگاهی بیندازیم که: تورم به افزایش سطح قیمت‌ها در اقتصاد اشاره دارد در حالی که گرانی بیشتر به قدرت خرید مردم باز می گردد. به بیان دیگر تورم مقایسه سطح قیمت‌های فعلی و گذشته است که نشان از تغییر هزینه‌های زندگی دارد، درحالیکه گرانی از مقایسه سطح قیمت‌ها با سطح درآمد به دست می‌آید. در صورت وجود تورم قیمت‌ها افزایش می‌یابد و اگر کالایی گران باشد یعنی نسبت به درآمد مردم سطح بالایی دارد.  بنابراین تاحدودی تفاوت گرانی با تورم مشخص شد. گرچه دولت در مهار تورم در یک سال گذشته موفق بوده است اما گرانی و افزایش قیمت محصولات بسیار مورد توجه مردم و نخبگان قرار گرفته است. برخی از کالاها مانند گندم، برنج، ماکارانی، مسکن و … گران شده‌اند که توداک در گفت‌و‌گو با صاحبنظران و فعالان اقتصادی عرصه هیا مختلف،  علل برخی از این گرانی‌ها را بررسی کرده است.

حمیدرضا طهماسبی‌پور، مدیر روابط عمومی شرکت صنایع شیر ایران( پگاه) در گفت و گو با خبرنگار توداک با اشاره به سازکار تعیین قیمت در محصولات لبنی گفت:  قیمت محصولات قیمت‌ها براساس آن چیزی که سازمان تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان اعلام می‌کند و مجوزی که آنان می‌دهند تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، افزایش‌ قیمت‌ها براساس مجوزی است که کمیته قیمت‌گذاری سازمان اعلام می‌کند و ما راساً نمی‌توانیم قیمت کالایی را گران کنیم، چرا که کاملا تحت نظارت هستیم.

وی اضافه کرد: ما یک مواد اولیه مهم به نام شیر خام داریم که اگر قیمت آن تغییر کند، سازمان حمایت به ما مجوز می‌دهد که نسبتی از آن را می‌توانیم بر قیمت محصول اضافه کنیم. هم‌چنین زمانی که محصولات بسته‌بندی، دستمزد و … بالا می‌رود،‌ طبیعتاً قیمت محصول بالا می‌رود. برای مثال، درباره قیمت ماکارونی، وقتی قیمت آرد بالا می‌رود، قیمت محصول تولیدکننده نیز به همین واسطه بالاتر می‌رود.

 مدیر روابط عمومی شرکت صنایع شیر ایران(پگاه ) در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا در حوزه لبنیات قاچاق یا احتکار وجود دارد یا خیر، گفت: به هیچ وجه. شیر روزانه دریافت می‌شود و همان روز هم به فروش می‌رود. به عبارت دیگر،‌ نمی‌توانید شیر پاستوریزه‌ را مدتی بیش از آنکه معین شده است، نگه دارید. حتی اگر بخواهید آن را تبدیل به شیر خشک بکنید، تاریخ تولید دارد و قیمت آن هم براساس آنچه مصوب شده است، روی محصول درج می‌شود. شرکت پگاه نه می‌تواند، نه می‌خواهد و نه هیچ وقت شیر را نگه نداشته است.

طهماسبی‌پور در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا افزایش قیمت به نفع تولید‌کننده است یا خیر، گفت: به صورت کلی، زمانی که محصولی را در تیراژ تولید می‌کنید، سود در تولید انبوه است، نه تولید کم و حاشیه سود بالا سود صنعت لبنیات یکی از کم‌ترین حاشیه سودهای صنایع است. این موضوع را به استناد گزارش سازمان بورس و اطلاعاتی که در کدال وجود دارد، می‌گویم. حاشیه سود صنعت لبنیات این قدری نیست که بخواهد در تیراژ کم بفروشد.

وی تاکید کرد: صنعت لبنیات دو ماهیت کلی دارد؛ یکی سلامت عمومی و دیگری پایین آوردن هزینه‌های آتی بیماری‌های عمومی. بنابراین تولیدکننده دوست دارد با ارزان‌ترین قیمت محصولاتش را بفروشد تا مردم بیشتر بتوانند خرید کنند. اساس پیدایش شرکت پگاه بر همین موضوع بود؛ سال 1333 این شرکت با این هدف تاسیس شد که شیر بهداشتی را به دست کودکان این سرزمین برساند. در حقیقت هدف سازمانی پگاه این است که بیشتر مصرف کند تا سالم‌تر بمانند. بنابراین ما دوست داریم با کمترین قیمت محصولاتمان را بفروشیم اما اقتصاد هم قواعد خاص خود را دارد.

وی درباره درج قیمت تولید بر روی محصولات گفت: درج قیمت تولید این اقلام در مسیر شفافیت بوده و هر چیزی در این راستا مورد حمایت است.