لزوم تجدید نظر در مالیات گیری از خانه های خالی

مشروح مصاحبه را بخوانید:

به نظر شما آیا از نظر فقهی می توان خانه های خالی را مصداق احتکار دانست؟

بله. چنین مسئله ای احتکار محسوب می شود. یعنی وقتی کسی اقدام به ساخت وساز مسکن می کند و پس از تکمیل به جای اینکه آن را به بازار فروش عرضه کند اما آن را نگه می دارد تا منفعت بیشتری کسب کند بی تردید می تواند مصداق احتکار باشد. زیرا عقلانی نیست کالایی را برای گران شدن چند سال نگه داشت درحالی که جامعه به دلیل کمبود، نیاز شدیدی به آن کالا دارد اما سرمایه گذار با حبس آن کالا اهداف سودآوری را در سر بپروراند.

 حاکمیت چه اختیاراتی درباره استفاده از خانه های خالی دارد؟

هرچند در اسلام مالک و سرمایه گذار محترم شمرده می شود اما چنانچه سرمایه گذاری با هدف سود غیرمنطقی بالا بخواهد کالایی که جامعه به آن نیاز دارد را احتکار کند، بی تردید حاکمیت باید مطابق قانون و ضوابط اسلامی با او برخورد کند. به طورمثال اکنون مجلس قانون اخذ مالیات از خانه های خالی بدون استفاده را برای اجرا به دولت تکلیف کرده است تا با این اقدام کسانی که چندین واحد مسکونی را ساخته و به نیت گران شدن آن را نمی فروشند، تحت فشار قرارگیرند و خانه های تکمیل شده را به بازار عرضه کنند. اما از آنجایی که چنین قانونی هنوز به طور دقیق و کامل شکل اجرایی به خود نگرفته است و از طرفی میزان رقم مالیاتی که باید از صاحبان خانه های خالی اخذ شود خیلی نمی تواند زمینه فشار را برای سرمایه گذاران خانه های خالی ایجاد کند تا آنها واحدهای مسکونی را به بازار عرضه کنند است ( باید مالیات های سنگین برای خانه های خالی وضع شود یعنی بیش از 50 درصد)، بنابراین اجرای چنین قانونی خیلی کارساز نیست و نیاز به بازبینی و تجدید نظردارد زیرا به این شکل نمی توان نتیجه چندانی گرفته شود.

البته حاکمیت امتیازهایی را به سازندگان مسکنی که تکمیل شده اند و به بازار عرضه نشده داده است طوری که اگر فردی 10 واحد مسکونی را ساخته است و آن را با هدف افزایش هر چه بیشتر قیمت به فروش نمی رساند، چنانچه مثلا 2 یا سه دستگاه را برای فرزندان خود کنار گذاشته است توجیه پذیراست اما بیش از آن باید مشمول پرداخت مالیات سنگین شود.
علاوه بر این کم توجهی به اجرای قانون اخذ مالیات از خانه های خالی بی تردید دست دولت را در کسب درآمدی که روی آن در این بخش حساب باز کرده است تهی می گذارد در این میان ضروری است که در لایحه قانون بودجه سال آینده که ماههای آینده از سوی دولت به مجلس تقدیم می شود روی موضوع افزایش مالیات از خانه های خالی و الزام دولت به اجرای سفت و سخت چنین قانونی تمرکز و توجه شود.

 راهکار شما برای استفاده درست از خانه های خالی و بازگشت آن به بازار مسکن چیست؟ همچنین برای اینکه بتوان میزان عرضه مسکن را بتدریج به تقاضا نزدیک کرد باید چکار کرد؟

مسئله خانه دارشدن مردم و تلاش برای ساخت و ساز انبوه این کالای مهم و ضروری مهمترین دغدغه دولت و مجلس است چرا که به دلیل فاصله عمیق بین عرضه و تقاضا و میزان نیاز انباشته فراوان هر ساله به این کالا قیمت ها در این بخش بشدت بالا رفته آنگونه که این روزها خانه دارشدن برای مستاجران رویا شده است درچنین شرایطی همانطور که دولت وعده تولید سالانه یک میلیون واحد مسکونی را داده است، مجلس نیز کمک می کند تا قوانین در این بخش تسهیل شود و بتوان مسیر تولید انبوه مسکن را به اشکال مختلف در پیش گرفت.

به طور مثال ارایه زمین رایگان به مردم، توجه به صنعتی سازی مسکن و حذف بروکراسی های اداری، عوارض و .. همچنین به میدان آوردن سازندگان مسکن و پیمانکاران راهکاری است می توان ساخت خانه را با 50 درصد کاهش هزینه فراهم کرد آنطور که پیمانکاران انگیزه لازم را برای ورود به ساخت و ساز داشته باشند.
علاوه بر این توجه به بلند مرتبه سازی دربافت های فرسوده و بکارگیری زمین های شهری بلا استفاده با همراهی و همکاری شهرداریها و وزارت راه و شهرسازی همچنین سایر ارگانها و سازمانها شیوه دیگری است که باید به جد مدنظر قرار گیرد تا هزینه تولید مسکن برای پیمانکاران و متقاضیان مسکن سنگین نشود. مهمتر از این موضوع کمک بانک ها در ارایه تسهیلات ارزان قیمت و پرداخت وام به متقاضیان راهکار دیگری است که با آورده 25 درصدی هزینه ساخت خانه از سوی مردم همراه با دریافت تسهیلات، خانه دارشدن مردم را تسهیل می کند. اگر چنین اقداماتی با همکاری و همراهی همه بخش ها، دستگاهها و ارگانها صورت گیرد می توان امیدوار بود که طی چند سال آینده 5 میلیون واحد مسکونی مورد نیاز مردم در سراسر کشور بخصوص کلانشهرهایی چون تهران ساخته شود.