کسوت در عسرت| پوشاک بی‌پشتیبان است

لیلا زینی وند، طراح و دوزنده ای است که بارها با خلاقیت هایش توانسته است جوایزی را در جشنواره های مرتبط با مد و لباس کسب کند.  کار اصلی او دوخت لباس های مجلسی است. این طراح، از برگزیدگان بخش مسابقه حضوری یک طراح لباس یک تزئین کار در یازدهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر است و نام اثری برنده اش هم؛ بانوی آسمان.

• سوال اصلی این است؛ چرا حاکمیت در جلوگیری از رواج پوشاک منافی عفت و ارزش های مد نظر خویش شکست می خورد؟

چون ما طراحان و خیاط‌ها را به حساب نمی آورند. سه سال است که سه مقام کشوری جشنواره فجر را دارم و 11 نشان شیما دریافت کرده ام. هزینه بسیاری کرده ام و وقت گذاشته ام اما تاکنون هیچ پشتیبانی ای از من صورت نگرفته است.

حتی در جوایز هم این عدم پشتیبانی نمود دارد؛ مثلا در جشنواره مد و لباس جایزه ما نفری 500 هزار تومان بود. من حتی یک هنرکارت ندارم و پشتیبانی ای از من صورت نمی گیرد.

امروز مشکل مملکت ما پوشش است اما عملا اهمیتی به وضعیت پوشاک داده نمی شود؛ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهادهای دیگر به اسم ما بودجه می گیرند اما کار خودشان را انجام می دهند و همه چیز در مورد ما  صرفا تبلیغات است. من به عنوان یک تولیدکننده و مزون دار هیچ گونه پشتیبانی ای ندارم. بیمه ندارم و صرفا زمانی که موقع برگزاری جشنواره است و به ما احتیاج دارند یاد ما می افتند.

کل کارهایی که من تولید کردم اسلامی و شیک و مدرن بوده است و جوری است که هرکسی درهرجایی میتواند بپوشد اما نگاه کنید که مردم در خیابان چه می پوشند.

• چرا طرح های شما به بازار نمی آید؟

طرح هایی که در اینستاگرام و اینترنت می بینید در بازار نیست چون اینها کار مزون و شخصی دوزی است و با هزینه های بالاتری دست مشتری می رسد. مصرف کننده در بازار می چرخد و چیزهای ارزان را می خرد. با تورمی که هست نمی شود با رقمی مثل 2 میلیون تومان یک یا دو دست لباس خوب خرید. لباسی که چند کابرد داشته باشد و هم زمانی که مهمانی می روید و هم زمانی که مهمان دارید قابل استفاده باشند.

• راه حل شما چیست؟

این که ما طراحان لباس پشتیبانی شویم و برایمان وقت بگذارند یا دورهمی هایی بگذارند که همه با هم آشنا شوند مانند آرایشگاه ها که سمینار می گذارند.

• سمینارهای آرایشگران شخصی هستند.

پشتیبان دارند؛ که شرکت های خصوصی هستند و ما این را نداریم. باید یک نهادیی، جایی و کسی باشد که ما را دورهم جمع کند.

من خزانه دار انجمن مدولباس ایلام هستم اما باقی را نمی شناسم. چه کسی باید ما را دور هم جمع کند؟ ما رها هستیم و هرکسی دارد برای خودش کار می کند. هیچکس نمی گوید که مثلا هرکسی از شهر خودش ایده بدهد؛ اصلا مزون دارهای هرشهری مشخص شوند که بدانیم مثلا تهران چند مزون دار قوی داریم که دارند کار می کنند و اگر من یک سایت فروش راه انداختم و کسی کت و شلوار زنانه می خواهست بدانم که باید در این مورد چه کسی معرفی شود یا برای لباس راحتی طراح مشخص در کرج معرفی شود یا برای لباس مجلسی دیگری.

درددل زیاد است و مهمترین چیز حمایت نشدن ماست. باید کسی باشد که دست ما را بگیرد که من را به کسی معرفی کند که تولیدکننده ای قوی و تولیدی ای خوب باشد که بتوانم کارهایی را که با قیمت 5، 6 میلیون مزونی دست مشتری می دهم با قیمت 1، 2 میلیون تومان دست خانواده ای متوسط برسانم.