ورزش در رنجش؛ «خیلی‌ها می‌پرسند ورزش برای تو چه چیزی داشته تا به امروز؟»

دخترانی هم بودند که همسر شدند و باز، تلاش کردند و افتخار آفریدند. مادر شدند و باز، تلاش کردند و افتخار آفریدند. اما باز هم نه پولی در کار بود و نه حمایتی. با این حال، دست از تلاش برنداشتند و به عشق لحظه بی بدیل اهتزار پرچم بر آن بالاها، سختکوشی کردند و ادامه دادند. هانیه عاشوری ملی پوش وزن مثبت ۷۵ کیلوگرم کشتی آلیش بانوان که برای نخستین بار در تاریخ کشتی بانوان موفق به کسب مدال طلای جهانی شد و اخیرا هم در رقابت های قهرمانی آسیا دو مدال طلا و نقره کسب کرد، نیز از زمره همان دختران است.

چه شد که هانیه عاشوری از بین تمام رشته های ورزشی که شناخته شده تر هستند به کشتی روی آورد؟

خیلی اتفاقی. شاید هم قسمت این طور بود. مدتی فوتسال بازی می کردم و برنز بازي‌هاي عشايري جهان در رشته چوب‌کشي را هم دارم اما یک دوره از این مسابقات را که از نزدیک دیدم از کشتی آلیش خوشم آمد.

به این جهت می گویم که بپرسم چه کار کنیم تا بانوان به سمت ورزش های دیگر همچون کشتی هم جذب بشوند. بی شک کاراته تکواندو بسکتبال والیبال و… جا افتاده تر است اما کشتی یک رشته نو پا است.

بله کشتی بانوان نوپاست و از سال 88 بود که فعالیت کشتی بانوان در ایران آغاز شد و قبل از آن خبری از کشتی بانوان در ایران نبود. چه آزاد و چه آلیش. اما هنوز هم بسیاری نمی دانند ما در ایران کشتی بانوان داریم و وقتی از من می پرسند در چه رشته ای کار می کنم و می گویم کشتی با تعجب می پرسند کشتی؟ مگر ایران کشتی بانوان دارد؟ یعنی هنوز هم بسیاری وقتی می پرسند متعجب می شوند. با اینکه ما در کشتی صاحب عنوان و مدال هم هستیم. با این وجود اما هنوز مردم شناخت بسیار کمی از این رشته دارند.

این عدم شناخت استعدادیابی در کشتی بانوان را سخت نمی کند؟

چرا. مسئولین باید توجه بیشتری به ورزش بانوان به خصوص کشتی بکنند. مردم هنوز آشنایی با این رشته ندارند. وقتی تا این حد شناخت از کشتی بانوان در سطح جامعه کم باشد قاعدتا استعدادیابی و جذب کشتی گیر هم سخت می شود. خصوصا که هر شهری هم امکانات و شرایط تمرینی کشتی را ندارد و این باعث می شود علاقه مندان به این رشته با سختی ها و دشواریهای بسیاری رو به رو باشند. البته در کرمانشاه استعدادهای بسیاز زیادی وجود دارد و شخصا نمونه هایی را به چشم دیدم که باور نمی کردم. اصلا فکرش را هم نمی کردم که تا این اندازه استعداد داشته باشیم اما شرایط همه جا یکسان نیست. به خصوص برای تمرین کردن. من کرمانشاه که بودم مشکلی نداشتم نه بابت مربی و نه سالن تمرین آنجا ما هم مربی داشتیم و هم سالن برای تمرین کردن اما در ساوه نه مربی هست و نه سالن. به همین دلیل باید برای تمرین کردن سانس اجاره کنم.

اجاره کردن سالن برای تمرین هزینه اش از جیب خودتان می رود؟

بله و این کار را سخت می کند. خصوصا که کشتی هیچ عایدی و درآمدی برای ما ندارد و همه اش هزینه است. هزینه های سنگینی که به سختی می توان از عهده آن برآمد.

جدیدا هم با اشاره به مشکلات مالی خواهان حمایت از سوی مسئولان شده بودید.

بله. مشکلات ما مشخص است. بارها و بارها در مصاحبه های مختلف گفته اما کی به ورزش بانوان به خصوص کشتی که نوپاست باید توجه شود. ما نیاز به حمایت داریم تا بتوانیم در مسیر موفقیت گام برداریم. داشتن سالن تمرین و مربی برای ما خیلی مه ماست. اینکه بتوانیم زمانی که در اردوی های تیم ملی هستیم تمرین کنیم. خصوصا که همه شهرها استان ها سالن و مربی کشتی ندارند. من علاقه زیادی به کشتی دارم اما کشتی برای من هزینه روی هزینه است وبس. آنهم در شرایطی که هیچ یک از هزینه هایی که انجام می دهیم برنمی گردد. چرا که نه شغلی داریم و نه حقوقی. به همین دلیل انتظار داریم که وزارت ورزش و فدراسیون نگاه ویژه ای به کشتی بانوان داشته باشند و اندکی از بار مشکلات فراوانی را که به دوش می کشیم کاهش دهند.

در نخستين تجربه‌ات مدال طلاي جهان را کسب کردی آنهم در شرایطی که تنها یکسال از حضورت در کشتی می گذشت. بعد از آن نیز مدالهای دیگری کسب کردید. این موفقیت ها تغیری در شرایط نخستین بانوی طلایی کشتی آلیش ایران ایجاد نکرد؟

نه. چون ما حتی پاداشی هم نمی گیریم. البته گاهی که هیئت های استانی ما را برای حضور در مسابقات راهی می کرد در صورت کسب مدال یا طلا 500 هزار تومانی دریافت می کردیم اما این هزینه یک هفته تمرین کردن یک ورزشکار حرفه ای هم نمی شود. به همین دلیل بسیاری از بانوان کشتی گیر دلسرد شده و دست از کار می کشند. این اصلا خوب نیست. خصوصا برای ما که تازه ابتدای راه هستیم. دوستی دارم که استعداد زیادی در زمینه کشتی داشت اما باوجود تمام تلاشی که کرد و به رغم استعدادی که داشت مجبور شد برای امرار معاش و گذراندن زندگی کشتی را بوسیده و کنار بگذارد و به کارگری مشغول شود. این خیلی تاسف بار است. اینکه به دلیل مشکلات مالی ورزشکاری که توانایی کسب مدال دارد را از دست بدهیم.

برای حل این مشکلات تلاشی هم کرده اید؟ مثل صحبت کردن با مسئولان و درخواست کمک و حمایت؟

بله. هم با وزارت ورزش و هم فدراسیون ارتباط گرفته و از هر کسی که دستم به او می رسید در خواست کمک و حمایت داشتم اما همه تنها وعده داده و گفتند که پیگیری می کنند اما جز حمایت هایی که دبیر انجام داد هیچ حمایت دیگری از بانوان کشتی ایران نشد. من از اینکه برای کشورم افتخار آفرینی کنم بسیار خرسند هستم اما خوب می دانم که ظرفیت آدمها محدود است. من هرگز دست از تلاش نمی کشم اما زندگی خرج دارد و نمی توان فقط هزینه کرد بدون اینکه هیچ یک از این هزینه ها برگردد. ضمن اینکه شاید خیلی ها مثل من تا این اندازه پوستشان کلفت نباشد و مشکلات آنقدر به آنها فشار بیاورد که مثل دوست خودم ناچار شود به رهایی ورزش قهرمانی.

یکی از مشکلات عدم شناخت جامعه از ورزش بانوان است. فکر می کنید برای آنکه مردم را با این رشته آشنا کرد و برای جا انداختن این رشته باید چه کرد؟

باید اطلاع رسانی شود. می توان فیلم یا مستند ساخت. تاثیر فیلم روی مردم خیلی زیاد است. نشان دادن تلاش و زحمت بانوان ورزشکار به ویژه کشتی گیر در قالب یک فیلم نه فقط می تواند تا حد زیادی در ایجاد این شناخت تاثیر گذار باشد که می تواند افراد زیادی را برای حضور در این رشته ترغیب و تشویق کند. باید برای جا انداختن این رشته بین مردم جامعه خبرهای کشتی را هم در لابه لای اخبار صدا و سیما و رسانه ها منتشر کرد. اما به ندرت شاهد خبری در مورد کشتی بانوان هستیم و وقتی دیده نمی شویم فکر می کنم حمایت ها هم کمرنگ تر می شود و این عدم شناخت باعث می شود که کمتر شاهد روی آوردن بانوان به کشتی باشیم. خصوصا که کشتی ورزش سنگینی است و بارها شده وقتی شاگرد می گیریم و در مورد شکتی به او می گوییم دچار تردید شده و با بیان اینکه کشتی سنگین است و ما نمی توانیم پا پس می کشند اما باید برای استقبال از کشتی بانوان ایجاد انگیزه کرد. درحالی که مشکلات مالی و امکانات اندک باعث می شود همان هایی هم که به این رشته روی می آورند خیلی زود دلسرد و دلزده شوند.

در این مدتی که در این رشته بودید فکر می کنید استعداد بانوان در این رشته چقدر است

خیلی بالاست اون چیزی که ما در مسابقات استانی و کشوری و حتی تمرینات شاهد هستیم نشان از استعداد بالای بانوان دارد. به طوریکه خود من هم شخصا انتظارش را نداشتم. خصوصا که کشتی بانوان یک رشته کاملا نوپا است. قدرت بدنی و فن هایی که بانوان اجرا می کنند نشان از استعداد بالای بانوان کشتی دارد.

اما با وجود استعدادهایی که وجود دارند ٬ کار کردن بدون مربی و بدون حمایت های مالی و معنوی سخت می شود اینطور نیست؟

البته کسی که مربی ندارد کارش خیلی سخت می شود. مثلا من خودم تمرین می کنم چون مربی نیست و شخصا تمرین می کنم تا شروع اردوهای تیم ملی بدون شک حضور در اردوها به تنهایی کافی نیست. مسابقات که نزدیک باشد معمولا دو تا چهار ماه در اردو هستیم اما یک ورزشکار حرفه ای باید همیشه در حال تمرین باشد. متاسفانه ورزش جز ضرر هیچ چیزی برای ما نداشته است. به طوریکه در مسابقات هیچ پاداشی دریافت نکردیم البته قول خیلی دادند اما نه حقوقی داریم حتی زمانی که در تیم ملی هستیم و نه پاداشی. در حالی که شخصا موفق به کسب عنوانهایی چون قهرمانی جهان 2020 نائب قهرمانی در رقابتهای برون مرزی سال 2021 و همچنین قهرمانی و نائب قهرمانی آسیا در سال 2022 را در کارنامه دارم و موفقیت هایم هم یا اولین ها بوده یا جزئی از اولین ها. اما هیچ پاداشی دریافت نکردم فقط سال اول آقای دبیر 40 میلیون تومان پاداشت دادند که بین بچه ها تقسیم شد و چیزی حدود 10 میلیون تومان دریافت کردیم. البته در این راستا با بسیاری از جمله وزارت صحبت کردم که به مشکلات کشتی بانوان رسیدگی شود و شرایطی فراهم کنند تا ما با داشتن شغل بتوانیم بدون داشتن دغدغه های مالی و تامین زندگی به تمرین برای کسب موفقیت بپردازیم اما تنها وعده شنیده ایم و همواره گفته شده که پیگیری می کنند اما تا به امروز هیچ اتفاق خاصی رخ نداده است. درحالی که ورزش بانوان و حتی کشتی بانوان ثابت کرده که توانایی بالایی دارد و سرمایه گذاری روی آن بی شک بی جواب نخواهد ماند.

قصد خسته شدن و پا پس کشیدن دارید یا می خواهید همچنان بجنگید؟

من کشتی را خیلی دوست دارم و برای خودم ورزش می کنم اما امروز هم هر یک از مسئولان را ببینم از او می خواهم که به ورزش بانوان رسیدگی شود. چه از لحاظ مالی چه معنوی چه تمرینی چه از لحاظ شغلی می خواهم به ورزش بانوان به خصوص کشتی بانوان رسیدگی و توجه شود چون ورزش بانوان پتانسیل بالایی دارد و حیف است که استعدادهای ناب ورزش بانوان به دلیل مشکلات مالی و نیاز های مالی قید ورزش را بزنند. هانیه عاشوری شخصا ورزش را خیلی دوست دارد. کشتی را خیلی دوست دارد همچنین افتخار آفرینی برای کشورش را خیلی دوست دارد اما نیاز مالی هم دارد. چرا که ورزش کردن خیلی هزینه دارد. لباس هزینه دارد مکمل ها هزینه دارد تمرین هزینه دارد و ما باید برای اینکه از عهده این هزینه ها بربیاییم باید شغل و درآمدی داشته باشیم. خیلی ها می گویند ورزش برای تو چه چیزی داشته تا به امروز. من هیچ جوابی ندارم که بدهم. من شخصا دیدم کشتی گیری که به همین دلیل کنار کشید. می گفت مسابقه دادن و کسب مدال و عنوان چه فایده ای برای من دارد. راست هم می گفت. باید هزینه های زندگی اش را تامین می کرد و کشتی گرفتن نه فقط این هزینه ها را تامین نمی کرد که بر هزینه هایش هم اضافه می کرد. درحالی که یکی از بهترین کشتی گیرانی بود که دیدم اما نتوانست ادامه دهد و این خیلی حیف است. خصوصا که ما از طریق ورزش می توانیم حرفهای زیادی را در دنیا بزنیم. می توانیم پرچم کشورمان را بر فراز دنیا به اهتزاز درآوریم و این آنقدر ارزشمند هست که بخواهیم برای دست یابی به آن هزینه کنیم. هزینه ای برمی گردد. با افتخارآفرینی هایی که هیچ قیمتی ندارد برمی گردد. در واقع هزینه کردن در ورزش بانوان و کشتی بانوان سرمایه گذاری است. حیف است. بخدا حیف است که این حجم از استعداد هدر برود. شما سری که به روستاهای کرمانشاه که بزنید می بینید که چه استعدادهایی وجود دارد اما به دلیل مشکلات مالی نمی توانند به سمت ورزش بیایند و این خیلی دردناک است.

با گفت وگوشونده در اینجا، بیشتر آشنا شوید

(نظرات مطرح شده در گفت وگو، دیدگاه توداک نیست و صرفا برای تضارب آرا، بازتاب داده شده است)

تولید شده در تحریریه toudak.ir